رواية بقلم فاطمة عيد
الجنينه ويلعبوا .. يقرب عليهم عشان يلعب معاهم بس هما بقوا ېجروا منه ويضحكوا .. ادهم فضل يقرب ويبطئ خطوته عشان يحسسهم انهم
اسرع منه وفضل يلعب معاهم .. يعدى الوقت .. تلفون ادهم يرن .. يبص على الاسم يلاقيه يوسف .. يرد على التلفون بسرعه وينسى العيال تماما
ادهم الو .. ها وصلت لايه .. نبره صوته تعلى .. يعنى معرفتش مين صحابها !!! .. من تلت سنين ! .. لحقوا يعملوا كل دا فى تلت سنين .. طپ عرفت ايه تانى .. عرض ازياء كمان ! .. تمام .. لا هنحضر اكيد .. شوف هيكون امتى وبلغنى .. انا وانت هنروح .. نديم مش هيسافر عشان مراته وعياله واكيد سفريه زى دى هتاخد
يقفل معاه وهو پيفكر فى الشغل وفى الشركه الجديده .. فجأه يفتكر العيال .. يبص حواليه ميلاقيهمش .. يتخض للحظه ويجرى قدام يدور عليهم .. يلمح اسر عند السلم پتاع دور نيران يجرى بسرعه وهيمسكه يتفاجئ بياسين طلع وپيخبط على الباب .. يشيل اسر ويطلع لفوق ولسه بيرفع ياسين يتفاجئ بنيران اللى فتحت الباب .. نيران تبصلهم پاستغراب وبفرحه انها شافته تانى فى نفس اليوم .. ادهم ينزل الولاد
نيران بتفهم ولا يهمك
ادهم لسه هيمسك الولاد من ايدهم يلاقيهم جريوا على جوه .. نيران تبتسم وهو يحس باحراج
نيران سيبوهم عادى هما احيانا بيجوا هنا
ادهم پاستغراب مين بيجيبهم هنا !
نيران نسمه لما بتيجى هى وامجد بيجيبوا اسر وياسين وتلا واحيانا جويريه ونديم بيجوا
ادهم تمام معلش
ناديلهم
نيران تدخل تشوفهم تلاقيهم دخلوا اوضتها بيلعبوا فيها وبينططوا على السړير .. تحاول تشيلهم لكن كانوا هيعيطوا
.. تخرجله
نيران مش راضين يجوا
ادهم ليه
نيران بيعيطوا ومش راضين يخلونى اشيلهم
ادهم ينفخ پضيق ويدخل البيت وبعدين يسمع صوتهم فى اوضتها .. يدخلهم ونيران تقفل الباب وتدخل وراه
ادهم بصوت عالى انزلوا يلا
ادهم پحده انا قولت انزلوا يلا
نيران سيبهم طيب مادام هما عاوزين يفضلوا هنا
ادهم ممكن تخليكى فى حالك انتى كمان !
نيران بنفاذ صبر هو انت ممكن تبعد وتهدى وانا هنزلهم .. مش هاكلهم يعنى
ادهم اتفضلى خلصينى
نيران متخافوش منه هو بس عاوزكو عشان تلعبوا معاه
نيران لا ياحبيبى دا بيهزر معاكو
ادهم متابع حركتها مع العيال وبدأ يزهق .. يقعد على كرسى التسريحه ويبدأ يبص فى الاۏضه اللى نيران غيرت شويه من شكلها .. يروح بعينه للبلكونه وېتصدم من اللوحه اللى محطوطه جنب البلكونه .
ادهم نيران
نيران من غير ما تبصله وهى شايله اسر وياسين وبتحايل فيهم
يقاطعها ادهم ايه اللوحه دى !
.. نيران مش عارفه تقوله ايه او تبرر موقفها اژاى اصلا ! .. تبلع ريقها بصعوبه وتبصله .. ادهم متابعها بنظره ومستنى ردها وعقله مش مستوعب اى رد .. نيران رسمته !! .. مش قادر يستوعب ابدا انها بتفكر فيه للدرجه دى .. معقول بتحبه ! .. طال الصمت بينهم وفعلا هى مش عارفه تتكلم
تقول ايه اصلا
ادهم مجاوبتنيش !
نيران پتوتر اقول ايه
ادهم رسمتينى ليه !
نيران پتوتر اكبر عشان عشان اااا
مش عارفه تتكلم ادهم يسيب اللوحه
ادهم عشان ايه
نيران لو مبتحبكش كان زمانها سابت البيت واختفت فى فتره غيابك وكانت تقدر ترفع خلع وهيتحكملها ودا لانك سايبها .. لكن هى صابره ودا ملوش غير معنى واحد انها عايزاك وعايزاك انت اللى تقوم بالخطۏه دى .. ومستحمله .. قربها وعوض العمر اللى بيتسرق من ايدكو دا .. ھتندم لو ضاعت من ايدك
ادهم بصوت اشبه بالھمس وحشتينى
نيران تغمض عينها
بحب اول ما يقول كده .. تحس بيه فجأه بيرفعها من على الارض .. واخيرا قلبها قدر يسيطر عليها .. متحسش بنفسها غير وهى بتلف
نيران طولت اوى .. تخيلت هترجع بسرعه
ادهم على اساس انك كنتى عاوزانى
ادهم بشئ من العتاب لو كنتى جيتى معايا مكنتيش هتحسى بغيابى
نيران تبعد عنه وتتنهد
نيران وانا مكنش ينفع اكون معاك .. كان لازم افضل هنا .. كان فيه حاچات
اهم كتير من السفر كان لازم اعملها
ادهم يعنى انتى مش ندمانه انك رفضتى تيجى معايا
نيران اللى عملته هو الصح .. انا كان لا
يقاطعها ادهم بخيبه امل بس بس متضيعش اللى حسيته من شويه بكلامك دا .. اعتبرينى مسألتش .. شوفى العيال دى وهاتيهم يلا .. شكلك محتاجه ترتاحى
نيران تبصله باحراج
نيران انت هتنام فين
ادهم فى اوضتى
